Eje ip je tonge gebeten of was je patatte te warm?

Bij de brandweer worden, naast grappen en alledaagse onderwerpen, ook gevoelige snaren geraakt over de middag.

_{Onder de schafttijd wordt er veel taart getrakteerd bij de brandweer (Privécollectie Wim)}

Zoals bijvoorbeeld in Wim zijn geval, hij ging door een moeilijke periode met zijn toenmalige vrouw en dat ging niet onopgemerkt voorbij.

Maar we geven elkaar ook veel raad, dat vind ik eigenlijk ook. Ik ga gewoon als voorbeeld nemen, als er iemand te stil is tijdens de maaltijd dan weten we dat er iets mis is, is er iemand dat zich gaat afzonderen, dan weten we dat er iets fout is en we proberen dat op te vangen. Eerst is dat met een grapje. ‘Waddist jong eje ip je tonge gebeten of was je patatte te warm?’ Zo ja, in die zin, dan zien we eigenlijk al gauw wat dat er aan de hand is. Voor een voorbeeld, ik was al denk 10 jaar bij de brandweer zeker en toen was het moment aangebroken dat we dus gingen scheiden, ik en mijn vrouw gingen scheiden, en dan was er een oudere brandweerman die zei: ‘Weet je wat de beste vermageringskuur is?’ en ik zei: ‘Nee dat weet ik niet’, en dan zei die: ‘Miserie in je menage’. En daarmee wil hij zeggen eigenlijk: foute boel in je gezin dus dat je gaat scheiden. En ik had dat echt nog tegen niemand gezegd en ik had echt mijn best gedaan om dat weg te steken en toen zei ik tegen hem: ‘Maar hoe weet jij dat?’ en dan zei die: ‘Ik loop al een beetje langer op de aardbol rond dan jij’. Hij zegt: ‘Ook hetzelfde meegemaakt en je herkent dat dan heel rap van iemand anders.’ En ja, het was exact waar wat dat hij zei dus ja. Een halfjaar later was het zover, waren we uit elkaar. Dus geef ik maar aan als voorbeeld dat je mekaar eigenlijk bij trekken van bepaalde, van je neusgaten dat ze eigenlijk al weten wat dat er met je aan de hand is.

En die verhalen komen natuurlijk vooral naar voor tijdens een schaftijd, waarom? Daar heb je een moment om te verhalen en om een keer alles eruit de smijten. En je merkt ook aan die kleine gesprekken of die kleine wenken van 'oké er scheelt daar iets'. Maar dat is niet altijd negatief, er zijn ook hele gelukkige dingen of hele grappige anekdotes dat we dan vertellen van de kinderen of van het thuisfront of dat we meegemaakt hebben. Al zo’n dingen dat komt eigenlijk ook aan bod.

Voor Wim behoort herkauwen ook tot de schaftijd, en daar mee bedoelt hij niet het herkauwen van zijn lunch…

Cohesie, rust, genieten, grappen, relativeren en dingen bespreken. Hoe moet je dat nu zeggen? Het is wel grappig dat je dat tijdens je schaftijd kan, maar eigenlijk het leven of je interventies tijdens die schaftijd nog een keer herkauwen en rusten zodanig dat dat je diensttijd eigenlijk wel langer kan geknabbeld worden, zodanig dat je het beter kan verteren tegen dat je naar huis moet.

Deze tekst werd opgesteld door stagiair Clara Pollentier, die Wim ook interviewde.

Bronnen

_{Getuigenis van Wim.}