Lunchen bij Comme chez Soi

Het Brusselse sterrenrestaurant begon in 1926 als populair lunchrestaurant. 

_{De gevel van Comme chez Soi aan het Rouppeplein in Brussel (Comme chez Soi)}

Sinds 1936 huisvest het Brusselse Rouppeplein op nummer 23 Comme chez Soi. Het restaurant van Georges Cuvelier bestond op dat moment al tien jaar. Maar de zaal en keuken van ‘Friture chez Georges’ aan de Lemonnierlaan 137 waren te klein geworden. Het restaurant had de reputatie dat men er at ‘zoals thuis’. Op het Rouppeplein werd daarom ‘Comme chez Soi’ in het groot op het raam geschilderd en ‘Chez Georges’ kleiner eronder. Louis Wynants, de schoonzoon van Georges, haalde in 1953 een eerste Michelinster binnen. Zijn zoon Pierre, die vanaf 1963 zijn vader vergezelde in de keuken en in 1966 de zaak overnam, voegde er twee aan toe. Intussen staat met Lionel Rigolet en Laurence Wynants de vierde generatie achter het fornuis en is de zaak al 65 jaar een sterrenrestaurant.

Maar aan de ‘schafttijd’ is al die tijd weinig veranderd, vertelt Marie-Thérèse Dossche, echtgenote van Pierre Wynants en vele jaren lang gastvrouw. De brigade is door de jaren heen gegroeid maar het personeel van de keuken en de zaal luncht onveranderd samen in de keuken om 11u15, voor de middagservice. Alleen de chef luncht in het salon. Afwisselend zijn twee of drie personeelsleden van wacht om eventuele leveringen in ontvangst te nemen, zij eten wat later. De chef rôtisseur kiest wat er op het menu staat. Alleen op donderdag hoeft hij niet na te denken: dan is er – uiteraard handgemaakte – friet, met filet américain of gebraad en sla. Om 11u45 gaat iedereen weer aan de slag. De tafels in de keuken worden gedekt met gesteven tafelkleden: het zijn gegeerde plekken voor de restaurantgasten.

_{Pierre Wynants in de keuken van Comme chez Soi. Ongedateerde foto (Archief Comme chez Soi)}

Het intussen prestigieuze sterrenrestaurant begon in 1926 als populair lunchrestaurant. Je kon er een portie mosselen met friet krijgen voor slechts 1,25 F. Het restaurant trok in zijn beginjaren voornamelijk bedienden aan. Later evolueerde zijn klantenbestand ook naar toneelspelers, advocaten en dokters. 'De 26 zitplaatsen zijn vaak bezet omdat de nabijgelegen stadskantoren voor een vast cliënteel zorgen (...), maar het cliënteel van het restaurant is intussen uitgebreid.' (Comme chez Soi, 1976).  

Door: Greet Draye, Centrum Agrarische Geschiedenis

Bronnen

_{Getuigenis van Marie-Thérèse Dossche, 21/09/2020. Met dank aan Centrum Agrarische Geschiedenis.}

_{Peter SCHOLLIERS, Arm en rijk aan tafel: tweehonderd jaar eetcultuur in België, Berchem: EPO, 1993, p. 146.}